به طور كلي بيشتر بيماري ها باعث بروز علائمي در فرد مبتلا مي شود. عفونت گوش هم در بيشتر موارد با علائم و نشانه هاي مختلفي خود را نشان مي دهد.

عفونت گوش انواع مختلفي دارد. اگر ميكروب (باكتري، ويروس يا قارچ) در هر جايي از گوش رشد و تكثير بيابد، عفونت همان بخش گوش عارض مي شود. در ادامه، علائم عفونت گوش، به طور خلاصه، بر اساس محل بروز عفونت در گوش بررسي شده است.

علائم عفونت گوش مياني

به طور كلي، وقتي عبارت عفونت گوش استفاده مي شود، در بيشتر موارد منظور عفونت گوش مياني است. اين عفونت با نام لاتين آن كه اوتيت مديا   (otitis media) است هم گاهي عنوان مي شود.

فضايي از گوش كه درست در پشت پرده گوش يا همان پرده صماخ قرار دارد، گوش مياني است. گوش مياني توسط يك كانال به نام مجراي اُستاش به حلق متصل مي شود. تهويه هواي موجود در گوش مياني و تخليه ترشحات اين محدوده از راه كانال استاش انجام مي شود.

انسداد كانال استاش و تجمع مايعات در پشت پرده گوش (يا همان گوش مياني) زمينه را براي عفونت گوش مياني فراهم مي كند. به ويژه اگر اين مشكل پس از يك سرماخوردگي حادث شده باشد، در بيشتر اوقات باكتري ها و گاهي ويروس ها ممكن است در گوش مياني استقرار پيدا كنند.

عفونت گوش مياني با علائم زير همراه است:

·         گوش درد

·         گرفتگي گوش ( يا همان كاهش قدرت شنوايي)

·         تب يا افزايش دماي بدن به بيش از 38 درجه سانتيگراد

·         خارج شدن ترشحات از گوش مبتلا به عفونت

علائم عفونت گوش خارجي

منطقه اي از گوش كه به صورت عادي با چشم قابل رويت است، گوش خارجي نام دارد. لاله گوش و مجراي گوش دو عنصر مهم گوش خارجي محسوب مي شوند.

قارچ ها، باكتري ها و ويروس ها مي توانند در ناحيه گوش خارجي مستقر شوند. عفونت گوش خارجي با التهاب پوست اين ناحيه همراه خواهد بود. در لاتين به عفونت اين ناحيه گوش عبارت otitis externa اطلاق مي شود.

در بيشتر موارد، عامل ايجاد عفونت در گوش خارجي باكتري ها هستند. علائم عفونت گوش خارجي به شرح زير هستند:

·         خارش گوش (دست زدن زياد به گوش در نوزادان و نونهالان)

·         وجود ترشحات يا خروج ترشحات از گوش

·         كم شدن قدرت شنوايي

·         گوش درد (با كشيدن يا حركت دادن گوش، درد بدتر مي شود)

·         بزرگي و دردناكي غدد لنفاوي

علائم عفونت گوش داخلي و نوريت وستيبولار

بعد از گوش مياني، گوش داخلي قرار گرفته است. در اين قسمت دو بخش وجود دارد:

·         سيستم شنوايي كه امواج مكانيكي صوت را به پيام هاي عصبي تبديل مي كند

·         سيستم تعادلي كه وضعيت حركات سر و بدن را به صورت سيگنال هاي عصبي به مغز مخابره مي نمايد

گاهي عفونت به جاي گوش داخلي، رشته عصبي خارج شونده از گوش داخلي را عفوني مي كند كه به اين حالت نوريت وستيبولار گفته مي شود. هر دو نوع عفونت در بيشتر موارد به سبب ويروس ها اتفاق مي افتند.

علائم نوريت وستيبولار عبارتند از:

·         سرگيجه

·         تهوع

دو علامت بالا در عفونت گوش داخلي هم رخ مي دهند. ساير علائم عفونت گوش داخلي به شرح زير هستند:

·         گوش درد

·         سردرد

·         وزوز گوش

·         كم شدن شنوايي و

·         دو بيني

دكتر علي كوهي

طراحي سايت پزشكي

جابه جايي مايع گوش

گوش داخلي از دو بخش شنوايي و تعادلي تشكيل شده است. اين بخش ها شامل يك سري حفرات و دهليزهايي هستند كه با اسامي مختلف نامگذاري شده اند. به عنوان نمونه، حلزون گوش مسئول شنوايي و كانال هاي نيم دايره اي مسئول شناخت وضعيت و حفظ تعادل هستند.

درون اين ساختارها كه در گوش داخلي قرار دارند، پر از مايع است. نام اين مايع اِندولنف است. در حقيقت، جا به جايي مايع اندولنف درون سيستم هاي تعادلي ( دستگاه وستيبولار) در گوش داخلي، سيگنال هاي عصبي لازم را به مغز مي فرستد. مغز بر اساس اين سيگنال ها و ساير سيگنال هاي عصبي از ساير نقاط بدن مانند عضلات و مفاصل از وضعيت كنوني بدن و سر مطلع مي شود.

حس تعادل چگونه حفظ مي شود؟

در اواسط قرن نوزدهم ميلادي با آزمايش هايي كه روي كبوتر انجام شد، نقش كانال هاي نيم دايره اي موجود در گوش داخلي در حفظ تعادل مشخص گشت. وقتي كانال هاي نيم دايره اي در گوش داخلي يك كبوتر مختل مي شد، سر كبوتر به همان سمت حركت هايي عجيب انجام مي داد.

به عبارت ديگر مشخص شد كه كانال نيم دايره اي سيگنال هاي عصبي به مغز مي فرستد كه به حفظ تعادل سر و بدن مي انجامد.

پيشرفت تحقيقات نشان داد درون هر يك از ساختارهاي كانال هاي نيم دايره اي و همچنين كانال هاي پاييني آنها كه اوتريكل و ساكول نام دارند، سلول هاي ظريف حسي قرار دارند. نوك اين سلول هاي موهايي قرار دارند كه با تغيير جهت آنها، روند ارسال پيام هاي عصبي دچار تغيير مي شود.

همچنين براي افزايش دقت اين سيستم روي محل تجمع سلول هاي حسي داراي مو را يك غشاي محتوي كريستال هاي ظريف به نام غشاي اتوليتيك فرا گرفته است. هر گونه جا به جايي اين مايعات در گوش داخلي باعث تغيير حالت موهاي موجود در نوك سلول هاي حسي مي شود و بدين ترتيب مغز از حركات بدن و وضعيت آن مطلع مي شود.

اگر بخواهيم دقيق تر اين سيستم را مورد ارزيابي قرار دهيم بايد بگوييم:

?         كانال هاي نيم دايره اي مسئول حس شتاب زاويه اي بدن و سر هستند

?         اوتريكل و ساكول مسئول شناخت و ارسال سيگنال هاي عصبي مرتبط با شتاب خطي حركت سر و بدن هستند

اگر سيستم تعادلي آسيب ببيند چه اتفاقي مي افتد؟

سيستم تعادلي هر طرف از بدن به طور هماهنگ با طرف ديگر كار مي كند. وقتي سر فرد به سمت چپ خم مي شود، ميزان ارسال پيام عصبي از گوش داخلي سمت چپ كم مي شود وارسال پيام عصبي از دستگاه تعادلي سمت راست غالب مي شود.

بدين معنا كه سيستم هاي تعادلي گوش هاي چپ و راست بدن طوري كار مي كنند كه ميزان كل پيام هاي ارسالي به مغز به يك اندازه باشد. اگر سيستم تعادلي يك طرف لطمه ببيند و هيچ پيامي به مغز نفرستد، گوش طرف مقابل كه سالم است مدام به مغز پيام مي فرستد. ميزان اين پيام ارسالي دو برابر حالت طبيعي است و مغز اين پيام رو چنين تعبير مي كند كه سر در حال گردش است و فرد احساس سرگيجه مي كند.

دكتر علي كوهي

جنيني يكي از دوران بسيار حساس رشد و نمو هر انسان است. در اين دوره سلول هايي كه مانند اجزاي اوليه هر انسان هستند شروع به تكثير كرده، به تدريج اعضاي گوناگون بدن را شكل مي دهند. اگر در هر يك از مراحل تكثير سلول ها يا تشكيل اعضاي بدن يك ايراد كوچك رخ دهد به طور معمول در نوزاد متولد شده يا همان سال هاي ابتداي كودكي خود را به صورت يك عارضه چشمگير نمايش مي دهد.

كيست برانكيال هم يكي از همين عوارض است كه به دليل يك ناهنجاري در دوره جنيني شكل مي گيرد و در اين نوشتار بيشتر با آن آشنا مي شويد:

كيست برانكيال چيست و چگونه تشكيل مي شود؟

زماني كه كودك در رحم مادر در حال رشد است و دوران جنيني خود را سپري مي كند، صورت و گردن به تدريج از 5 بلوك ساختاري اوليه شكل مي گيرند. نام اين بلوك هاي اوليه قوسهاي برانكيال (branchial arches) است.

به طور طبيعي هر يك از اين قوسها با يك شيار يا شكاف از قوس مجاور جدا شده است. در حالت عادي، با رشد قوس ها و شكل گرفتن صورت و گردن اين شيارها رفع مي گردند و صورت و گردن به اعضاي به هم پيوسته تبديل مي شوند. اگر به هر دليل اين شكاف ها باقي بمانند و فضاي خالي (سينوس) را به وجود آورند كه رو به بيرون يا گاهي داخل باز مي شود، به آن سينوس شكاف برانكيال يا به طور خلاصه سينوس برانكيال گفته مي شود. در بيشتر مواقع مقداري مايع در سينوس ها تجمع مي يابد. با تجمع مايع درون سينوس، به آن كيست برانكيال يا كيست شكاف برانكيال گفته مي شود.

علائم كيست برانكيال

وقتي سينوس برانكيال به بيرون بدن دهان باز كرده است، به طور معمول به راحتي پس از تولد نوزاد مشاهده مي شود. سينوس برانكيال در بيشتر موارد علامتي ندارد و قوام و حجم مايع ترشحي آن در نوزادان گوناگون، بسيار متفاوت است.

اگر درون شكاف از يك مايع پر شود و به گونه اي دهانه شكاف بسته شود، كيست برانكيال تشكيل مي شود. كيست برانكيال گاهي در كودكي تشخيص داده نمي شود و در بزرگسالي خودنمايي مي كند.

كيست برانكيال به طور معمول به صورت يك توده بدون علامت در هر جايي از گردن، از فك پاييني تا بالاي استخوان ترقوه، در سمت راست يا چپ گردن ممكن است لمس شود. گاهي مايع موجود درون كيست عفوني شده و كيست كه تا آن زمان هيچ علامتي نداشت، به يك توده دردناك و متورم تبديل مي شود.

درمان كيست برانكيال

يك عمل جراحي توسط  جراح گوش ، روش درماني مناسب براي كيست برانكيال به شمار مي رود. دكتر علي كوهي از پزشكان فوق تخصص در زمينه گوش در تهران  به شمار مي روند. جهت دريافت مشاوره به پيج اينستاگرام ايشان مراجعه نماييد.

Ref

childrenshospital